Gradsko pozorište Podgorica počelo je sa probama za predstavu ,,Koktel nakon premijere” koju će po tekstu Valentina Krasnogorova režirati Oleg Toločenko.
Igraju: Miloš Pejović, Sanja Popović, Pavle Ilić, Pavle Popović, Danica Rajković, Smiljana Martinović i Zoran Dragićević
Drama „Koktel nakon premijere”jednog od najizvođenijih savremenih pisaca, Valentina Krasnogorova, predstavlja duhovitu, ali suštinski tragičnu priču o teatru, umjetnicima i njihovim slabostima, o svetu iza reflektora u kojem se razotkriva istinska priroda ljudskih odnosa. Riječ je o komadu koji, kroz jednostavnu situaciju, proslavu premijere u pozorišnom foajeu, razlaže čitav spektar emocija i intriga koje oblikuju pozorišni mikrokozmos: sujete, ambicije, rivalstva, nostalgiju, ljubav i razočaranje.
Oleg Toločenko, rođen u Toljatiju u Rusiji, je iskusni pozorišni i filmski reditelj sa gotovo tri decenije profesionalnog iskustva u Rusiji i inostranstvu. Diplomirao je režiju na Sankt Peterburškom humanitarnom univerzitetu sindikata, u klasi prof. Zinovija Korogodskog (narodni umjetnik RSFSR). Tokom bogate karijere bio je glavni reditelj Toljatinskog omladinskog teatra (TJuZ) i Pozorišta lutaka Toljati, kao i reditelj Omladinskog dramskog pozorišta (2008–2022), gdje je režirao brojna djela klasika i savremenih autora poput A. Čehova, J. Molijera, A. Ostrovskog, A. Puškina, L. Tolstoja, M. Makdonaha, J. Švarca, P. Bomaršea i I. Bunina. Od 2013. godine učestvuje u rediteljskoj laboratoriji Valerija Fokina pri Aleksandrinskom teatru u Sankt Peterburgu. Kao pedagog, predavao je glumu i teoriju drame na Volškom univerzitetu ,,V. N. Tatiščev” i u školi ,,Happy Life”. Član je Saveza pozorišnih radnika Ruske Federacije i Gilde pozorišnih reditelja Rusije. Od 2022. godine živi i radi u Crnoj Gori, gdje je osnivač i umjetnički rukovodilac glumačke škole i pozorišta ,,NACHALO” u Baru. Kao reditelj i predavač, Toločenkо je u Crnoj Gori razvio intenzivan pedagoški i međunarodni rad na spajanju klasičnih i savremenih pozorišnih praksi. Režirao je i nekoliko igranih i dokumentarnih filmova, među kojima se izdvajaju „Drajver“, „Jezero“ i „Selfi sa sudbinom“. Njegov rediteljski pristup zasniva se na: naglašenom telesnom izrazu i fizičkom performansu, jednostavnom, ali sugestivnom scenskom rješenju koje u središte postavlja lik i situaciju, istraživanju odnosa između pojedinca i društvenih normi, kroz intimna, psihološki kompleksna i često poetski kodirana pitanja. Toločenkov rad prepoznat je po interdisciplinarnosti i posvećenosti teatru kao prostoru slobode, introspekcije i stvaralačkog dijaloga između glumca i publike. Već četiri godine živi i stvara u Baru, gdje razvija sopstvene projekte i sarađuje s crnogorskim i regionalnim pozorištima.
